- бұхаржа
- зат. көне. Бұхар елінде, жерінде жасалған садақ; жай, бұхаржай. Алты атқа алған адырна, Он атқа алған б ұ х а р ж а Айтқаныма шыдамай, Кірістен кетсең, саған серт (Ер Қосай: Ақсуат, 2, 14). Жасалған жеріне байланысты бұл жақ бұхаржақ, бұхаржай, б ұ х а р ж а деп аталған (Қаз этнография., 1, 553).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.